The Yellow Submarine

Na iets langer dan vier uur vliegen zien we recht voor ons land in zicht: Israël. We dalen al, en maken dan een mooie bocht waarbij we heel duidelijk de Dode Zee kunnen zien. Een helderblauwe vlek tussen de heuvels in, een mooi gezicht. Daarna vliegen we een tijdje over de Negev-woestijn, om na een scherpe bocht op het vliegveld van Uvda te landen. Dit is toch vooral een militair vliegveld, midden in de zandbak. Er is een klein luchthavengebouw waar we uiteraard de douaneformaliteiten doormoeten en vervolgens onze bagage kunnen oppikken. Daarna rijden we met een bus naar Eilat, een half uurtje rijden, waarbij we een tijdje pal langs de grens met Egypte rijden. Een hoog hekwerk en veel uitkijktorens markeren de grens tussen de Sinaï en de Negev-woestijn. Het is één grote droge, dorre bedoeling, maar dit landschap verveelt desondanks niet. De tijd gaat snel voorbij, en in no-time zijn we bij ons hotel in Eilat. 
Eilat is Israëls vakantieplaats aan de Golf van Aqaba. Hier is weinig te merken van spanningen tussen Israël en de Arabische landen. En dat terwijl hier de grenzen van Israël, Jordanië, Egypte en Saoedi-Arabië samenkomen. Eilat is echter een prima plaats voor een zon-zee-strand vakantie. Ons hotel aan zee en vlak achter de lagune. Hier is een bescheiden jachthaven aangelegd. Langs de kust loopt één weg richting de Jordaanse grens en daaraan liggen alle hotels. Blijkbaar gaan de zaken goed hier, nieuwe hotels schieten verderop als paddenstoelen de grond uit. ?s Avonds is het best leuk om over de promenade te lopen. Veel toeristen, en heel af en toe lopen er ook moslimvrouwen tussen met hun burka?s. Altijd met kinderen, waarschijnlijk is er aan de andere kant van de grens niet zoveel vermaakt voor de kinderen als er hier in Eilat voor hen is. 
Het hotel heeft een zwembad, en ook nog een kleine zoutwaterbad. Maar als we de promenade oversteken kun je ook gewoon op het strand liggen en in de zee zwemmen. De Golf van Aqaba is een zijarm van de Rode Zee en slechts een paar kilometer breed. De haven van Aqaba is heel duidelijk te zien, zo af en toe vaart er ook een patrouillebootje langs. Ook de bergen van Egypte en Saoedi-Arabië zijn prima te zien. Het is februari, maar echt geweldig mooi, onbewolkt weer. Het is ook leuk om zwemmend in de zee naar de landende vliegtuigen te kijken. De grote chartervliegtuigen landen gewoon in Uvda, maar de kleinere vliegtuigen en binnenlandse vluchten landen in Eilat zelf. De landingsbaan ligt midden in het plaatsje, en de vliegtuigen vliegen dan ook heel laag over. 
Uiteraard lopen we ook nog even door het plaatsje zelf. Eilat is tegen de heuvels gebouwd, en her en der staan echt hele mooie huizen met echt een geweldig mooi uitzicht. Maar veel te beleven valt er niet en bezienswaardigheden zijn er ook niet. Althans, niet boven water. Richting de Egyptische grens kun je een ritje maken met een duikboot en de wondere onderwaterwereld bewonderen van de Golf van Aqaba. Als we er aan komen blijkt het een gele duikboot te zijn. Maar natuurlijk? Het duikbootje van iets meer dan twintig meter lang en drie meter breed worden de toeristen gepropt, en na een korte veiligheidsinstructie vertrekken we. Niet vooruit, achteruit of omhoog, maar naar beneden. Best grappig. Op de dieptemeter zien we hoe snel we toch eigenlijk zakken. Uiteindelijk varen we op een diepte van 60 meter onder de zeespiegel. Terwijl we lekker ontspannen de mooie, helderblauwe onderwaterwereld bekijken, gaat er ineens loeihard een alarm af. Dat is lekker voor de claustrofobisch aangelegde medepassagiers. Het blijkt een flauwe grap te zijn, in een poging toeristen de stuipen op het lijf te jagen. Er is niets aan de hand, maar een aantal mensen is maar wat blij als we weer veilig de zeespiegel bereiken. 
Eilat is een plaats om vakantie te vieren, te genieten van de zon, de zee en het strand. Meer niet. Maar Israël is uiteraard veel meer dan Israël. Je kunt je eigenlijk beter afvragen of Eilat wel Israël is. We laten Eilat daarom ook achter ons liggen om het ?echte? Israël te zien. De Dode Zee, Jeruzalem, Tel Aviv?. dát is Israël. Ook over de grens valt genoeg te zien. De Jordaanse woestijn schijnt best mooi te zijn, en dé topattractie van Jordanië ? Petra ? willen we ook graag zien. Kortom: we verlaten Eilat en gaan op ontdekkingstocht!